W dniu 24 stycznia 2019 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie (IC 3136/17) wydał wyrok, gdzie stwierdził, że nawet jednorazowa wiadomość stanowiąca tzw. spam prowadzi do naruszenia dóbr osobistych takich jak spokój wewnętrzny człowieka, prywatność czy swoboda korespondencji i zasądził na rzecz powoda zadośćuczynienie w kwocie 500 zł.

Powód domagał się m.in. zasądzenia kwoty 500 zł tytułem zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych.

Miało do niego dojść wskutek wysyłania przez pozwaną spółkę wiadomości na jego pocztę e-mailową, które stanowiły tzw. niezamówioną informację handlową. Powód wskazywał, że spam uniemożliwia mu sprawne korzystanie z komputera i telefonu. Ponadto wiadomości miały burzyć jego spokój wewnętrzny, a on sam był zmuszony do ciągłego kasowania przychodzącego spamu, co zajmowało mu nie tylko jego czas wolny, ale rodziło również ryzyko omyłkowego skasowania ważnych dla niego informacji. W ocenie powoda spam naruszał jego dobra osobiste w postaci prawa do wolności, prawa do prywatności oraz prawa do nienaruszalności psychicznej. Wskazał również, że tego typu zachowania, niezgodne z obowiązującym prawem, nie mogą być tolerowane.

Pozwana spółka nie zgodziła się z roszczeniem i wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Podniosła, że sporny e-mail nie identyfikował powoda, jak również nie był on przez niego używany do celów prywatnych. Dalej wskazała, że wolą ustawodawcy tworzącego ochronę osób fizycznych w ustawie o świadczeniu usług drogą elektroniczną było stworzenie mechanizmów, których celem było zabezpieczenie oznaczonych osób fizycznych przed otrzymywaniem niezamówionej informacji handlowej. Nie ma więc zakazu przesyłania takich informacji na neutralne adresy e-mail. Pozwana podniosła również, że powód nie udowodnił, aby otrzymał więcej niż jednego emaila zawierającego ofertę pozwanej, a nie sposób traktować jednej takiej wiadomości w kategorii działań naruszających dobra osobiste.

Sąd nie podzielił jednak argumentów strony pozwanej i zasądził na rzecz powoda m.in. kwotę 500 zł tytułem zadośćuczynienia.

W uzasadnieniu wskazał, że nawet jednorazowa wiadomość stanowiąca tzw. spam prowadzi do naruszenia dóbr osobistych takich jak spokój wewnętrzny człowieka, prywatność czy swoboda korespondencji. Otrzymywanie zaś przez powoda niezamówionych informacji handlowych (reklam) drogą e-mailową bez wątpienia utrudniało mu sprawne i efektywne korzystanie z poczty elektronicznej. Odbiorca takiej informacji traci bowiem czas na jej sprawdzenie, co wymaga dodatkowej koncentracji, gdyż istnieje ryzyko omyłkowego usunięcia innej istotnej wiadomości. Ponadto odbieranie niechcianych e-maili może powodować uczucie irytacji czy zniecierpliwienia. Sąd wskazał również, że powód nie udzielał nigdy pozwanej spółce zgody na przesyłanie informacji handlowych w jakiejkolwiek formie, w szczególności za pośrednictwem poczty elektronicznej. Ponadto fakt, iż w adresie e-mail nie wskazano imienia i nazwiska powoda nie jest okolicznością świadczącą o tym, że odbiorca wiadomości nie jest osobą fizyczną. Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne nie wymaga, aby oznaczenie osoby fizycznej było równoznaczne z podaniem w adresie poczty elektronicznej jej danych osobowych.

Obecnie do polskich sądów coraz częściej zaczynają wpływać pozwy o ochronę dóbr osobistych ze względu na otrzymywanie niechcianych ofert i treści na skrzynki pocztowe. Jak dobrze wszyscy wiemy - reklama jest dźwignią handlu, Niektóre firmy „nie tracą” czasu na zbieranie zgód marketingowych, a wolą iść na skróty i kupić gotowe pakiety danych (zawierających np. listy mailingowe).

Należy pamiętać o tym, że przedsiębiorca, który rozsyła niezamawianą ofertę handlową może narazić się na karę grzywny, co wynika bezpośrednio z przepisów ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Może dojść także, jak w przypadku tego wyroku, do zasądzenia kwoty zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

W przypadku udzielenia zgody na przetwarzanie danych osobowych, w tym adresu e-mail, mamy prawo do jej wycofania. Każda osoba, której dane dotyczą, w wypadkach wskazanych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych, ma prawo żądania od administratora niezwłocznego usunięcia swoich danych osobowych, a administrator ma obowiązek bez zbędnej zwłoki je usunąć. Dzięki wejściu w życie RODO dane osobowe mogą być przetwarzane wyłącznie za dobrowolną zgodą konsumenta i wyłącznie w celach do jakich zostały pozyskane, a zatem każda osoba fizyczna posiada prawo do żądania zaprzestania przetwarzania swoich danych osobowych.